Κασσιόπη

Το όνομά της συναντάται και με τις παραλλαγές Κασσιόπεια, Κασσιέπεια ή και Κασσώπη. Αναφέρεται ως θυγατέρα του Αράβου ή Αραβίου. Σύμφωνα με άλλες παραδόσεις η Κασσιόπη ήταν σύζυγος του Φοίνικα, του γιου του Αγήνορα, και μητέρα του Φινέα, του Κίλικα, του Δορύκλου και της Κάρμης και εκ του Διός της Ευρώπης και του Ατύμνου. Σε άλλο μύθο η Κασσιόπη είναι σύζυγος του Επάφου και μητέρα της Λιβύης, ή σύζυγος του Οινέα και μητέρα του Τυδέα.

Μύθος: Κατά την επικρατέστερη όμως παράδοση η Κασσιόπη ήταν σύζυγος του Κηφέα και μητέρα της Ανδρομέδας. Επειδή η Κασσιόπη καυχήθηκε ότι ήταν ομορφότερη από την Ήρα και από τις Νηρηίδες, προκάλεσε την οργή της Ήρας και των Νηρηίδων, που ζήτησαν από τον θεό της θάλασσας, τον Ποσειδώνα, να την τιμωρήσει. Τότε ο Ποσειδώνας έστειλε ένα κήτος, ένα φοβερό θαλάσσιο τέρας, που κατέστρεφε τα παράλια της χώρας της Κασσιόπης. Για να εξευμενισθεί ο Ποσειδώνας, το βασιλικό ζεύγος υποχρεώθηκε να δώσει την Ανδρομέδα να τη φάει το τέρας. Τότε εμφανίσθηκε ο Περσέας και τη γλίτωσε. Μετά τον θάνατό της, η Κασσιόπη μεταμορφώθηκε στον αστερισμό, όπως και οι υπόλοιποι ήρωες του μύθου. Παντού στην αρχαία Ελλάδα το βασικό σχήμα στον αστερισμό αντιστοιχούσε σε μία γυναίκα καθισμένη πάνω σε ένα θρόνο («Η του θρόνου»).

Αστερισμός Κασσιόπης: Κασσιόπη (Λατινικά: Cassiopeia (Κασσιόπεια) συντομογραφία: Cas) είναι αστερισμός που σημειώθηκε πρώτη φορά στην αρχαιότητα από τον Πτολεμαίο και είναι ένας από τους 88 επίσημους αστερισμούς που θέσπισε η Διεθνής Αστρονομική Ένωση. Η Κασσιόπη βρίσκεται ολόκληρη στο βόρειο ημισφαίριο της ουράνιας σφαίρας, είναι μάλιστα τόσο βόρειος αστερισμός ώστε στα χρόνια μας είναι σχεδόν αειφανής από την Ελλάδα. Συνορεύει με τους εξής 5 αστερισμούς: Κηφέα, Σαύρα, Ανδρομέδα, Περσέα και Καμηλοπάρδαλη. Αναγνωρίζεται εύκολα στον ουρανό από το χαρακτηριστικό «ζιγκ-ζαγκ», που σχηματίζουν τα 5 φωτεινότερα άστρα της (τα β,α,γ,δ, και ε κατά σειρά) και μοιάζει με ανοικτό Μ ή W.

Από wikipedia