Τρίτη 12 Ιουνίου 2012

Μια γλυκιά γλυκιά ιστορία...

[...] Είναι αυτό που λέει κανείς "ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΖΩ!!!". Κι ο γεράκος με την καμπουρίτσα του. Μην τον βλέπεις έτσι. Ένας γίγαντας ήτανε! Δυνατός και τρυφερός, αγέρωχος μα δίκαιος. Λάτρευε την γη του. Την πότιζε με τον ιδρώτα του και την φρόντιζε με την αγάπη του. Την έσπερνε και την θέριζε πάντοτε στην ώρα της! Άνθρωποι σαν κι'αυτόν θα 'πρεπε να ζουν χίλια χρόνια..όπως έλεγε κι'εκείνος. 
Καμιά φορά, άμα στράβωνε με τους ανθρώπους πετούσε ψηλά το κομπολόι του και το 'πιανε ξανά στον αέρα, μουρμουρίζοντας....
"που να φτύσω, πάνω κοιμάται ο Θεός και κάτω οι πεθαμένοι..." Ήταν ο αγαπημένος μου. Καημένε παππού! [...]


Το κείμενο είναι της Ντίνας Ταρατζοπούλου-Παπαϊωάννου, από το βιβλίο "και τη νύχτα έρχονται οι άγγελοι" 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου