Η εκδίκηση του άντρα...

Ένα βράδυ την περασμένη βδομάδα το κορίτσι μου κι εγώ πήγαμε κανονικά στο κρεβάτι μας.
Είχε αρχίσει να δημιουργείται ένα πάθος όταν εκείνη είπε:

"Δεν έχω διάθεση. Θα ήθελα να με κρατήσεις λίγο στην αγκαλιά σου". "ΕΕΕΕΕΕ???" είπα εγώ "Τι λες τώρα?"

Και τότε αυτή μου είπε τα λόγια που τρομάζουν ότι θ' ακούσουν όλοι οι άντρες του πλανήτη:
"Οι συναισθηματικές μου ανάγκες ως γυναίκα φαίνεται ότι δεν είναι αρκετές για να ικανοποιήσουν
τις φυσικές σου ανάγκες ως άντρα" κι όταν γύρισα και την κοίταξα με ερωτηματικά στα μάτια, συνέχισε:

"Δεν μπορείς να μ' αγαπάς γι' αυτό που είμαι κι όχι γι' αυτό που μπορώ να κάνω για σένα στο κρεβάτι?"
Αποφάσισα ότι το μόνο που μου απέμενε ήταν ο ύπνος.

Την επόμενη μέρα δεν πήγα στη δουλειά για να έχω λίγο χρόνο να μείνω μαζί της.
Βγήκαμε για βόλτα και καφέ, φάγαμε κι ένα υπέροχο μεσημεριανό στο αγαπημένο της Κινέζικο
και μετά πήγαμε για ψώνια σε γνωστό πολυκατάστημα. Τριγύριζα μαζί της ενώ δοκίμαζε διάφορα πολύ ακριβά φορέματα.
Δεν μπορούσε ν' αποφασίσει ποιο να πάρει. "Πάρτα όλα" της είπα.
Ήθελε καινούρια παπούτσια και της είπα να πάρει ένα ζευγάρι για κάθε φόρεμα που είχε αγοράσει.
Μετά πήγαμε στο κοσμηματοπωλείο και πραγματικά ενθουσιάστηκε μ' ένα ζευγάρι διαμαντένια σκουλαρίκια.
Ενθουσιάστηκε ακόμη περισσότερο όταν της είπα να τα πάρει.
Σκέφτηκε προφανώς να με δοκιμάσει γιατί μου ζήτησε και παπούτσια του τένις, ενώ από τένις δεν έχει ιδέα.
Προφανώς το βλέμμα μου της απάντησε γιατί γύρισε και μου είπε "Εντάξει, αγάπη μου, εντάξει".
Είχε φουντώσει από χαρά κι ενθουσιασμό, το πρόσωπό της ήταν γεμάτο χαμόγελο και φλόγα και
θαρρείς κόντευε στην σεξουαλική ολοκλήρωση απ' όλο αυτό το συναίσθημα όταν μου είπε
"Νομίζω τελειώσαμε, καρδιά μου. Ας πάμε στο ταμείο..."

Δεν ήμουν καθόλου ο εαυτός μου όταν της πέταξα:

"Όχι, γλυκιά μου, δεν έχω διάθεση."
Το πρόσωπό της άσπρισε και το στόμα της έμεινε ανοιχτό μ' ένα τεράστιο "ΤΙΙΙΙΙΙ???"

Και τότε είπα: "Κορίτσι μου, θέλω απλώς να ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ αυτά τα πράγματα για λίγο.
Οι οικονομικές μου ανάγκες ως άντρα δεν είναι δυνατό να καλύψουν τις αγοραστικές σου ανάγκες ως γυναίκα"
και τη στιγμή που φαινόταν έτοιμη να με σκοτώσει, συμπλήρωσα:
"Γιατί δεν μπορείς να μ' αγαπάς γι' αυτό που είμαι κι όχι για αυτά που μπορώ να σου αγοράσω?"